In herinnering Mariet van Iersel |
||
Zondag 30 juni 2024 Slotbijeenkomst met de presentatie van seizoen 2024 - 2025
|
||
Een impressie van de informatieve en sfeervolle bijeenkomst!
|
||
Zondag 19 mei 2024 Opera Jenufa van Leos Janácek bij de Deutsche Oper am Rhein in Duisburg (D). |
||
Een geslaagde laatste reis van dit seizoen. De regie was in handen van Tatjana Gürbaca. Geboren in Berlijn in 1973, dus nu 51 jaar. Ze heeft een Turkse vader en een Italiaanse moeder: vandaar de niet zo Duitse naam. Ze is een geliefd regisseur bij de grote operahuizen. O.a. ook in Genève waar de opera van vandaag een co-productie mee is. En ook vanmiddag mogen uw verwachtingen hoog zijn. In Antwerpen is nu overigens ook een Jenufa. In de regie van Robert Carsen. Citaat uit enkele recensies over deze Jenufa uit de Duitse pers: WAZ – Westdeutsche Allgemeine Zeitung Uitstekende enscenering. Sterke muzikale prestatie. De interpretatie van Jenufa door Tatjana Gürbaca is een theatrale happening. NMZ – Neue Musikzeitung Een molen: je ziet hem niet, maar je hoort hem wel! Tandraderen, transmissie-riemen ratelen, kloppen en zoemen in een ritme, grijpen in elkaar met de precisie van een uurwerk. Het is een besloten samenleving met duidelijke regels waaraan iedereen zich dient te houden. FAZ – Frankfurter Allgemeine Zeitung Die Mütze des roten Todes. De productie toont een eenheid in ritme en uitdrukkingskracht. Daarna volgt een recensie van 7 pagina’s. Opernfreund Tatjana Gürbaca: een sterke en geloofwaardige personenregie. Dirigent Axel Kober: treft de muziek op de tel precies, schuwt de komische mogelijkheden niet, laat het orkest ook in tragische grootsheid klinken. Bovendien gunt hij de toehoorders (en zichzelf) een finale met betoverende klanken. Hij neemt met deze opera na 14 jaar afscheid van dit orkest. Rheinische Post: Grosses Drama in einer kleinen Welt.
Kortom een bejubelde voorstelling. Met terecht minutenlang applaus voor de fantastische zangers. Drie aandachtspunten voor vanmiddag: - het eerste instrument dat u hoort: een xylofoon. - de monumentale trap. - de kleding van de cast is in de derde akte duidelijk anders. Samen met de foto’s (deels van het operahuis) een mooie herinnering aan deze dagreis van de Operaclub.
|
||
Woensdag 17 maart 2024: Presentatie Leo den Oudsten. |
||
We hebben Leo uitgenodigd, om vandaag te vertellen over componist Leos Janacek. Binnenkort bezoeken we zijn opera Jenufa in Duisburg (D). En om deze Tsjechische muziek beter te kunnen begrijpen, is het fijn om uitleg te krijgen. Nu is het misschien toeval, maar Leo is zeer enthousiast over deze mooie muziek en met name de opera Jenufa. Tot aan de pauze was het thema de componist zelf en zijn overige opera's en werken. Ook hoorden we over de Moravische volksmuziek die hij gebruikt. En na de pauze: Jenufa. Alle drie de aktes worden uitvoerig besproken. Waarop te letten bij het kijken en luisteren naar deze prachtige muziek. Natuurlijk met heel veel fragmenten uit diverse uitvoeringen. Een boeiende muzikale middag |
||
|
||
Woensdag 6 maart 2024: Presentatie Remco Roovers is een succes! |
||
Al meteen na het versturen van de uitnodiging was het duidelijk: zo’n 70 leden wilden deze presentatie graag meemaken. Remco kwam deze middag vanuit Zeeland naar het Koning Willem II stadion in Tilburg om te vertellen over zijn eigen vakgebied: de zangkunst. |
||
Een boeiend verhaal omlijst met verhelderende dia’s en vele zangfragmenten. Enkele citaten van deelnemers na afloop: “ ... ik kijk terug op een leerzame middag. Niet alleen vanwege de inhoud, maar ook vanwege de presentatie van Remco. Het was heel prettig om naar hem te luisteren. De 3 ½ uur vlogen voorbij en mijn vragen omtrent de zangkunst zijn beantwoord. Al bij al een hele fijne middag.” “Wat een geweldige cursus! Leerzaam en wat is deze man enthousiast in zijn vak. Ik heb genoten!” “Het was echt een bijzondere bijeenkomst. Wat een sfeer was er in de zaal. Dankzij de kwaliteiten van Remco.”
Welnu, Remco, zou je een volgende presentatie bij de Operaclub in overweging willen nemen?
|
||
Zondag 18 februari Gelsenkirchen (D) Johan Straus jr, Eine nacht in Venedig.
|
||
‘Eine Nacht in Venedig’ of een verlaat ‘Karnaval in Gelsenkirchen’?
Op zondag 18 februari togen we met goede moed naar het sinds 2016 niet meer bezochte Musiktheater im Revier in Gelsenkirchen. Bij de entree van de zaal werden we vergast op een optreden van een gitarist die met weinig welluidende klanken probeerde te vermaken. Wat zou Gelsenkirchen nu weer voor ons te brengen hebben?
Maar na een wat ‘droge’ entree kwam het spel op de wagen en ontspon zich een vermakelijk en in sommige gevallen zeer lachwekkende vertoning waarbij de spelers, het koor en het orkest zich uitputten in de originele aria’s uit de operette ‘Eine Nacht in Venedig’. Aan het einde van het eerste gedeelte ging het licht aan, maar senator Delacqua bleef hoog op zijn troon zitten, roepend om zijn Barbara. Was het nu wel of niet pauze. Tenslotte was het een toneelknecht die hem uit zijn benarde positie kwam bevrijden. Einde eerste bedrijf.
‘Und dann geht’s los”. Alles werd uit de kast getrokken om een carnavaleske sfeer op te roepen, waarbij vooral de persoonsverwisseling tussen de dames en de heren de aandacht trokken. Vrouwen gekleed als mannen en omgekeerd. Hét thema van de uitvoering: de machtsverhouding tussen vrouwen en mannen uitgevoerd door de dames met de wraakaria uit Vivaldi’s ‘Juditha triumphans’. Maar ook Delacqua steekt zijn ellendig bestaan tijdens dit Venetiaans carnaval met de klaagaria ‘…zij houdt niet meer van mij…’ uit Verdi’s Don Carlos, ondr stoelen of banken. Gevolgd door het duet uit Die Zauberflöte tussen Papagena en Papageno (Ciboulette en Papacoda) met de opkomst van een aantal jonge Cibouletjes en Papacodaatjes, die natuurlijk de geesten in de zaal deed beroeren. Maar zoals een goed carnaval betaamt eindigt het – ondanks alles – in een vrolijk slot. Volgend jaar geen ‘Karnaval in Venedig”, maar in Granada, gebracht met het Lied ‘Granada” van Augustin Lara. En blijf dan maar eens stil op je stoel zitten. De uitvoering kon rekenen op een uitbundig applaus van de goed gevulde zaal. Bij het verlaten ervan hoorde ik van veel Duitse bezoekers dat het ‘sehr lustig’ was, een term die de lading volledig dekt.
Uiteraard past ook een woord van dank voor de reisleiders Frans Vergeer en Henk Doff, waarbij eerstgenoemde de bus bij het vertrek probeerde een andere operette in de maag te splitsen. Maar dat werd snel door de medereizigers verbeterd. Zijn komische samenvatting bij het vertrek uit Gelsenkirchen werd alom in de bus gewaardeerd. Alweer een succesnummer voor de Operaclub!
Herman van Lit
|
||
Nieuwjaarsbijeenkomst zondag 14 januari 2024 Willen II stadion |
||
We hebben weer kunnen genieten van een leuke samenkomst in het Willem II stadion. De beste wensen, leuke verhalen en een toost op het nieuwe jaar bracht iedereen in stemming voor de eerste opera van 2024 in ons programma. |
||
Zie het archief voor voorgaande jaren |